De ziel riep en het ego antwoorde nee
De ziel riep!
En het ego antwoorde NEE!!!
De ziel riep opnieuw!
En het ego antwoorde: Laat me met rust!
Het ego was bang...
Bang voor de schoonheid van de ziel.
Daarom keerde het ego haar de rug toe en ging in zijn eentje vechten als een waanzinnige, tot hij viel...
Uitgeput, gepijnigd en verwaarloosd...
Kapot van het veldslag dat hij had geleverd...
Lag het ego daar...
Bibberend van angst...
Maar de ziel ving het ego liefdevol op, glimlachte er liefdevol naar en legde het ego op een bedje van witte veren...
De ziel verzorgde het ego tot hij weer opgeknapt was...
Toen het ego was opgeknapt wees de ziel naar een mooi pad...
Het mooie geplaveide levenspad...
Jouw levenspaden, zo mooi, zo puur, zo echt...
Ga maar!
Maar toch weer aarzelde het ego...
De angst greep het ego naar de keel..
Liefdevol maar bedenkelijk keek de ziel weer toe hoe het ego toch weer een andere weg koos, de moeilijke weg...
De weg vol soldaten, mijnen en andere gevaren.
Het veldslag begon weer opnieuw...
Maar de ziel wachtte rustig af...
Tot het ego weer zou vallen...
De ziel zal dan weer klaarstaan om het ego op te vangen want de ziel weet dat zijn onvoorwaardelijke liefde toch de langste adem heeft.
Bron onbekend
Als je dit artikel waardevol vindt help ons dan dit te verspreiden door het te delen met anderen door middel van de social media knoppen. Wil je op de hoogte blijven van onze nieuwste blogs, kom er dan gezellig bij op één van onze social media pagina’s. We zien je graag daar! Instagram > Facebook > Pinterest > WhatsApp-groepsapp. Wij vinden het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat.
Reactie plaatsen. E-mail adres wordt niet gepubliceerd. Bericht wordt zichtbaar na goedkeuring van de beheerder.
Reactie plaatsen
Reacties